APRILIA BIKERS HELLAS
Η aprilia εμείς και οι μηχανές μας => Γενικά θέματα => Μήνυμα ξεκίνησε από: silvestercat στις Μάρτιος 16, 2008, 06:53:13 μμ
-
Είναι η πραγματοποίηση όλων μας των αισθήσεων
είναι η αδρεναλίνη
είναι η ελευθερία της ψυχής μας
είναι το πάθος μας
είναι η καψούρα μας, το καμάρι μας
είναι το συναίσθημα που νιώθεις όταν γίνεσαι ένα με εκείνη
είναι η λαχτάρα να την βλέπεις όλο και πιο όμορφη
είναι ο φόβος της στροφής όταν το χέρι ιδρώνει
είναι η παρέα σε κάθε ταξίδι
είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να κάνεις αληθινούς και παντοτινούς φίλους
είναι το κάθε δάκρυ χαράς σε κάθε διαδρομή
είναι το κρύο και η ζέστη που μας φτιάχνει μόνο πάνω σε σε εκείνη..
είναι εκείνο που μετά ακόμη και από κάποιο πέσιμο ποτέ δεν του ρίχνουμε ευθύνες..
είναι αυτό που μπορεί να μας κάνει να ηρεμήσουμε...
είναι η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα, το θρόισμα των φύλλων
Είναι το μεταλλικό ''τσικ-τσικ'' που κάνει ο κινητήρας όταν κρυώνει και το ακούμε χαμογελώντας με ικανοποίηση :bye: :bye:
-
πσσσσσ...φοβερος ο καλλιτεχνης!!!
-
Κατσε να σκουπισω το δακρυ :cry
Ροκαρες ποιητη μου!!! :se:
-
Μεγαλε δεν παιζεσε!!!!
-
:a010 :a010 :a010 :a010 :a010 :a010 :a010
:rock: :rock: :rock: :rock: :rock: :rock:
:clpn: :clpn: :clpn: :clpn: :clpn: :clpn: :clpn: :clpn:
ave ave ave ave ave
-
Τι είπε ο ποιητής ???
:kalo: :kalo: :kalo: :kalo:
-
ειδικά μετά από αυτό παιδιά που είπε "είναι ο φόβος της στοφής όταν υδρώνει το χέρι".... ανατρίχιασα.....μου σηκώθηκε...η πέτσα....!!!!! :D :D :kalo: :kalo:
-
σκετο ποιημα!! :a010
-
:brv:πολυ ωραιο!!!
-
Mεγάλε έγραψες και τώρα μία ερώτηση προς εσένα που έχει σχέση βέβαια με αυτά που έγραψες ποια η διαφορά στο συναίσθημα όταν πας με 250 χιλ με ένα αμάξι και όταν πας με 250 χιλ με μοτ/τα
-
δεν ξέρω τι λέτε εσείς για μένα μοτοσυκλέτα είναι το μηχανάκι μου!!!!!
-
Mεγάλε έγραψες και τώρα μία ερώτηση προς εσένα που έχει σχέση βέβαια με αυτά που έγραψες ποια η διαφορά στο συναίσθημα όταν πας με 250 χιλ με ένα αμάξι και όταν πας με 250 χιλ με μοτ/τα
Οταν κανεις μια ομορφη(η γρηγορη) διαδρομη με ενα αυτοκινητο ,νιωθεις, σα να βλεπεις μια πολυ ομορφη κιν/κη ταινια.
Οταν κανεις την ιδια διαδρομη με Μοτοσυκλετα....τοτε νιωθεις..οτι Παιζεις σ'αυτην την ταινια,κ μαλιστα,τον Πρωταγωνιστικο ρολο!! :ohyes: ;)
-
Mεγάλε έγραψες και τώρα μία ερώτηση προς εσένα που έχει σχέση βέβαια με αυτά που έγραψες ποια η διαφορά στο συναίσθημα όταν πας με 250 χιλ με ένα αμάξι και όταν πας με 250 χιλ με μοτ/τα
Οταν κανεις μια ομορφη(η γρηγορη) διαδρομη με ενα αυτοκινητο ,νιωθεις, σα να βλεπεις μια πολυ ομορφη κιν/κη ταινια.
Οταν κανεις την ιδια διαδρομη με Μοτοσυκλετα....τοτε νιωθεις..οτι Παιζεις σ'αυτην την ταινια,κ μαλιστα,τον Πρωταγωνιστικο ρολο!! :ohyes: ;)
:prm :prm :prm :prm :prm :prm
-
Αν και καθήμενοι ορθά το θέτεται. ;)
Μία άλλη διαφορά ουσιώδης είναι ότι όταν πας με 250 με το αμάξι έχεις την αίσθηση ότι κάτι σε μεταφέρει με αυτή τη ταχύτητα εν αντιθέση με το αίσθημα που δημιουργείτε με τη μοτοσικλέτα δηλ ότι εσύ τρέχεις με 250 το ίδιο το σώμα σου και εδώ είναι η κορυφαία διαφορά δε μιλάω για στρίψιμο κ.λ.π.έτσι ;) ;)
-
Αν και καθήμενοι ορθά το θέτεται. ;)
Μία άλλη διαφορά ουσιώδης είναι ότι όταν πας με 250 με το αμάξι έχεις την αίσθηση ότι κάτι σε μεταφέρει με αυτή τη ταχύτητα εν αντιθέση με το αίσθημα που δημιουργείτε με τη μοτοσικλέτα δηλ ότι εσύ τρέχεις με 250 το ίδιο το σώμα σου και εδώ είναι η κορυφαία διαφορά δε μιλάω για στρίψιμο κ.λ.π.έτσι ;) ;)
Ετσι - Ετσι......... :kalo: :ohyes:
-
πολυ ωραιο!ετσι ειναι!
-
Αρα με μια φραση
Εμεις οι ιδιοι ειμαστε η μοτοσυκλετα μας.........αναποσπαστα κομματια του εαυτου μας
-
Μοτοσυκλετα...........
ειναι οταν η καθε φορα που ανεβαινεις στη σελα που σε "ανεχεται" παντα,
ειναι διαφορετικη...
σαν να οδηγας αυτο το μηχανακι για πρωτη φορα...
κι ας ξερεις τα ατοπηματα της,κι ας ξερεις οτι αν το πιεσεις πολυ,ισως και να σε προδωσει...
αλλα εσυ το κανεις,
και εισαι σιγουρος οτι δεν θα το κανει....ενω ενδομυχα ξερεις που να σταματησεις....
της δινεις την ανεση να διαλεξει αυτη που πραγματικα θα σταματησεις...
της δινεις το δικαιωμα να ξερει καλυτερα αυτη αν θα μπεις η οχι στη στροφη.....
Στο φιναλε,αυτη αποφασιζει,οσο και αν εμεις θα θελαμε το αντιθετο...
εμεις απλα ειμαστε μια.....πολυ καλη....."φιλικη συμμετοχη......"
Αυτο ειναι μοτοσυκλετα...τουλαχιστον για παρτη μου,και για ολους οσοι αισθανονται το ιδιο....
-
Αυτο με το "τσικ τσικ" οταν κρυωνει πολα τα λεφτα.... :kalo:
-
Αυτο με το "τσικ τσικ" οταν κρυωνει πολα τα λεφτα.... :kalo:
νομίζω ειναι το πιο επιτυχημένο... :kalo:
-
Μοτοσυκλετα...
Διτροχον με πιστους και φανατικους οπαδους,
που καθιστα την καθημερινοτητα της μεταφορας απολαυση,
και με δεδομενη την απο τη φυση των οπαδων της ελευθερια πνευματος,
ενας τροπος να φευγεις μακρια.
Καλες βολτες να εχουμε.
:strt2:
-
Το δίτροχο alter ego μου.....
-
Η απολυτη αισθηση ελευθεριας.... :kalo: :kalo: :kalo: :ohyes: :ohyes: :ohyes:
-
Η απολυτη αισθηση ελευθεριας.... :kalo: :kalo: :kalo: :ohyes: :ohyes: :ohyes:
:kalo: :kalo: :kalo:
-
και κατι ακομα για αναβατες που δουλευουν στο κεντρο,μοτοσικλετα ειναι οταν εχεις φυγει απο την δουλεια και το μυαλο σου ειναι κολυμενο και εισαι στην κινηση μποτιλιαρισμενος και το βατιλατερ δουλευει υπερωρια και στο φαναρι που ειναι κοκκινο εισαι πρωτος μαζι με αλλους μιχανοβιους και με το που γινεται πρασινο βλεπεις μπροστα σου το ανοιχτο δρομο που ολοι μαζι κανουν αυτο που κανεις και εσυ να ανοιξεις σχεδων τερμα το γκαζι και να σε χτυπησει το αερακι και να αφισεις εστω για λιγο την καθημερινοτιτα.αυτην την αισθηση δεν μπορεις να την νιωσεις πουθενα μα μονο πανω στην μιχανη σου......
-
Μοτοσυκλέτα είναι ένας τρόπος να χαλάς πολλά λεφτά... :D :D :D
-
:rlf: :rlf: :rlf: :rlf: μην πληγωνης το mavrou :2fun: :2fun: :2fun:
-
Αυτοι οι ΖΑΚΥΝΘΙΝΟΙ βλεπουν πολύ μπροστα
:prm :prm :prm :prm :prm :prm :prm :prm
-
Μικρό παιδί.Καλοκαίρι.Αγόρια,κορίτσια μια παρέα.
Των αγοριών οι μυρωδιές μέσα σε χώμα και γρασίδι μπερδεμένες.Των κοριτσιών;Αα!Του πρώτου έρωτα η οσμή
σαν καραμέλα πολύχρωμη με διάφορες γεύσεις σαν φρούτα.
Καλοκαιριάτικο τοπίο σαν το Irises του Van Gogh.
H πρώτη βόλτα.Ένα Gareli αυτόματο.Μια βόλτα εδώ γύρω.Δανεική σαν την ελευθερία μου.
Τα μάτια μου δακρύζουν, νοιώθω το Irises πιο έντονο.Τα μάτια μου μυρίζουν.Ναι!Μυρίζουν.Το δρομάκι μπροστά μου,
τους φίλους που περιμένουν τη σειρά τους να ξελογιάσουν την πόρνη που θα στοιχοιώσει την υπόλοιπη ζωή μας.
Τα μάτια μου μυρίζουν τα κορίτσια.Την ξέρω αυτή τη μυρωδιά!Άσπρο σαπούνι με ένα καραβάκι σκαλισμένο.Δεν την ξέχασα ποτέ.
Μα δεν την ξαναμύρισα ποτέ μου σε γυναικείο κορμί.
Κατεβαίνω.Ο πίνακας του Van Gogh ξεθωριάζει.
Από τότε τη θέση του Irises έχει πάρει η Guernika του Picasso.
Tα μάτια μου δεν μυρίζουν πια.Μόνο η μύτη.Πεζές μυρωδιές.
Τ'αγόρια έγιναν άντρες.Μόνο αδρεναλίνη μυρίζουν.Και φτηνό after shave.
Τα κορίτσια έγιναν γυναίκες.Η καραμέλα έγινε αλκοόλ.Και το σαπούνι πανάκριβο άρωμα με υποσχέσεις ενός εφήμερου αύριο.
Μπορώ και διώχνω τη guernika.Λίγες στιγμές.Αλλά τη διώχνω.
Σαν καβαλώ το Gareli.Που κι αυτό με τη σειρά του μεγάλωσε,έγινε χίλια κυβικά.
Λίγες πολύτιμες στιγμές,σαν πλαγιάζω το κορμί μου για να στρίψω,σαν ανοίγω το γκάζι με βία,σαν σταματώ στο φανάρι έχοντας στα χέρια μου το αποφυλακιστήριο μιας άχρωμης και άοσμης ζωής.
Μόνο τότε για λίγο ξανάρχεται ο Irises και διώχνει τη Guernica.
Και τα αγόρια μυρίζουν χώμα και γρασίδι.Και τα κορίτσια σαπούνι.Σαπούνι άσπρο με το καραβάκι στο κέντρο σκαλιστό.
Μόνο τότε.Και μόνο για πάντα!
-
Μικρό παιδί.Καλοκαίρι.Αγόρια,κορίτσια μια παρέα.
Των αγοριών οι μυρωδιές μέσα σε χώμα και γρασίδι μπερδεμένες.Των κοριτσιών;Αα!Του πρώτου έρωτα η οσμή
σαν καραμέλα πολύχρωμη με διάφορες γεύσεις σαν φρούτα.
Καλοκαιριάτικο τοπίο σαν το Irises του Van Gogh.
H πρώτη βόλτα.Ένα Gareli αυτόματο.Μια βόλτα εδώ γύρω.Δανεική σαν την ελευθερία μου.
Τα μάτια μου δακρύζουν, νοιώθω το Irises πιο έντονο.Τα μάτια μου μυρίζουν.Ναι!Μυρίζουν.Το δρομάκι μπροστά μου,
τους φίλους που περιμένουν τη σειρά τους να ξελογιάσουν την πόρνη που θα στοιχοιώσει την υπόλοιπη ζωή μας.
Τα μάτια μου μυρίζουν τα κορίτσια.Την ξέρω αυτή τη μυρωδιά!Άσπρο σαπούνι με ένα καραβάκι σκαλισμένο.Δεν την ξέχασα ποτέ.
Μα δεν την ξαναμύρισα ποτέ μου σε γυναικείο κορμί.
Κατεβαίνω.Ο πίνακας του Van Gogh ξεθωριάζει.
Από τότε τη θέση του Irises έχει πάρει η Guernika του Picasso.
Tα μάτια μου δεν μυρίζουν πια.Μόνο η μύτη.Πεζές μυρωδιές.
Τ'αγόρια έγιναν άντρες.Μόνο αδρεναλίνη μυρίζουν.Και φτηνό after shave.
Τα κορίτσια έγιναν γυναίκες.Η καραμέλα έγινε αλκοόλ.Και το σαπούνι πανάκριβο άρωμα με υποσχέσεις ενός εφήμερου αύριο.
Μπορώ και διώχνω τη guernika.Λίγες στιγμές.Αλλά τη διώχνω.
Σαν καβαλώ το Gareli.Που κι αυτό με τη σειρά του μεγάλωσε,έγινε χίλια κυβικά.
Λίγες πολύτιμες στιγμές,σαν πλαγιάζω το κορμί μου για να στρίψω,σαν ανοίγω το γκάζι με βία,σαν σταματώ στο φανάρι έχοντας στα χέρια μου το αποφυλακιστήριο μιας άχρωμης και άοσμης ζωής.
Μόνο τότε για λίγο ξανάρχεται ο Irises και διώχνει τη Guernica.
Και τα αγόρια μυρίζουν χώμα και γρασίδι.Και τα κορίτσια σαπούνι.Σαπούνι άσπρο με το καραβάκι στο κέντρο σκαλιστό.
Μόνο τότε.Και μόνο για πάντα!
Απλα απιθανο το ολο κειμενο φιλαρακι....... :brv: :brv: :brv: :brv: :brv: :brv: :brv:
-
Μικρό παιδί.Καλοκαίρι.Αγόρια,κορίτσια μια παρέα.
Των αγοριών οι μυρωδιές μέσα σε χώμα και γρασίδι μπερδεμένες.Των κοριτσιών;Αα!Του πρώτου έρωτα η οσμή
σαν καραμέλα πολύχρωμη με διάφορες γεύσεις σαν φρούτα.
Καλοκαιριάτικο τοπίο σαν το Irises του Van Gogh.
H πρώτη βόλτα.Ένα Gareli αυτόματο.Μια βόλτα εδώ γύρω.Δανεική σαν την ελευθερία μου.
Τα μάτια μου δακρύζουν, νοιώθω το Irises πιο έντονο.Τα μάτια μου μυρίζουν.Ναι!Μυρίζουν.Το δρομάκι μπροστά μου,
τους φίλους που περιμένουν τη σειρά τους να ξελογιάσουν την πόρνη που θα στοιχοιώσει την υπόλοιπη ζωή μας.
Τα μάτια μου μυρίζουν τα κορίτσια.Την ξέρω αυτή τη μυρωδιά!Άσπρο σαπούνι με ένα καραβάκι σκαλισμένο.Δεν την ξέχασα ποτέ.
Μα δεν την ξαναμύρισα ποτέ μου σε γυναικείο κορμί.
Κατεβαίνω.Ο πίνακας του Van Gogh ξεθωριάζει.
Από τότε τη θέση του Irises έχει πάρει η Guernika του Picasso.
Tα μάτια μου δεν μυρίζουν πια.Μόνο η μύτη.Πεζές μυρωδιές.
Τ'αγόρια έγιναν άντρες.Μόνο αδρεναλίνη μυρίζουν.Και φτηνό after shave.
Τα κορίτσια έγιναν γυναίκες.Η καραμέλα έγινε αλκοόλ.Και το σαπούνι πανάκριβο άρωμα με υποσχέσεις ενός εφήμερου αύριο.
Μπορώ και διώχνω τη guernika.Λίγες στιγμές.Αλλά τη διώχνω.
Σαν καβαλώ το Gareli.Που κι αυτό με τη σειρά του μεγάλωσε,έγινε χίλια κυβικά.
Λίγες πολύτιμες στιγμές,σαν πλαγιάζω το κορμί μου για να στρίψω,σαν ανοίγω το γκάζι με βία,σαν σταματώ στο φανάρι έχοντας στα χέρια μου το αποφυλακιστήριο μιας άχρωμης και άοσμης ζωής.
Μόνο τότε για λίγο ξανάρχεται ο Irises και διώχνει τη Guernica.
Και τα αγόρια μυρίζουν χώμα και γρασίδι.Και τα κορίτσια σαπούνι.Σαπούνι άσπρο με το καραβάκι στο κέντρο σκαλιστό.
Μόνο τότε.Και μόνο για πάντα!
:a011
-
Ξεκαθαρίζω ότι το άρθρο αυτό δεν είναι για να κρίνει τις πράξεις κανενός, διότι μέσα από το γραπτό λόγο τα λόγια πολλές φορές παρεξηγούνται εύκολα επειδή δεν μπορούν να φανούν αντιδράσεις. Η μοτοσικλέτα είναι ένα όχημα με τα ίδια δικαιώματα στον δρόμο όπως και τα αυτοκίνητα με την μόνη διαφορά ότι ο οδηγός της μοτοσικλέτας είναι ποιό ευάλωτος και εκτεθειμένος και το όχημα ποιό ευκίνητο. Οι μοτοσικλέτες και οι οδηγοί τους θα πρέπει απαραίτητα να αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη σοβαρότητα, υπευθυνότητα και σίγουρα επακόλουθο αυτού θα είναι και ο σεβασμός στον δρόμο. Καιρός είναι πλέον να αλλάξουν τα πράγματα και να σταματήσει αυτός ο πόλεμος εναντίον των μοτοσικλετιστών και να χάνονται άδικα άνθρωποι. Οι μοτοσικλετιστές αντιμετωπίζονται σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Πολλής κόσμος ζει με την αντίληψη ότι οι μοτοσικλετιστές είναι αλήτες, που άρα με αυτές τις επιλογές τους δεν σέβονται τον εαυτό τους και την ασφάλεια τους, οπόταν δεν είναι υποχρεωμένος να τους σεβαστεί κανένας. Καθημερινά η πορεία των μοτοσικλετών μας ανακόπτεται ασυλλόγιστα και άσκοπα από ασυνειδήτους αυτοκινητιστές στους οποίους έχει εμφυτευτεί η άποψη του ότι, το αυτοκίνητο έχει προτεραιότητα από την μοτοσικλέτα. Δεν τους προσέχει κανένας και ειδικότερα δεν τους υπολογίζει κανένας. Ποιό ξεκάθαρα, η κλασική αντίδραση κάποιου όταν περιμένει στο «STOP» και βλέπει μοτοσικλέτα να έρχεται, είναι «Έλα ρε κουμπάρε, βγες και ποιος σε ρωτά…μοτοσικλέτα είναι….!!!». Το αποτέλεσμα αυτού, στο τέλος της ημέρας, να χάνονται ανθρώπινες ζωές άδικα και αυτό να είναι και η χειρότερη κατάληξη. Ας δείξουμε επιτέλους σεβασμό και συμπαράσταση στον πόνο κάποιων συνανθρώπων μας που θρηνούν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο από λάθη άλλων. Ας προσέχουμε, ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ…!!! Ο καθένας έχει δικαίωμα να ζήσει…ΔΕΝ μπορείς εσύ να του το στερήσεις εξαιτίας της δικής σου ανευθυνότητας…!!! ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΔΗΓΟ ΤΗΣ...!!!
-
Μιχαλη εγω απλα θα προσθεσω οτι απο τοτε που καβαλησα μηχανη, αλλαξε ολη μου η συμπεριφορα οταν οδηγω αυτοκινητο οχι μονο σε σχεση με τα αλλα οχηματα αλλα στον τροπο που σκεφτομαι και λειτουργω στο δρομο.
Χθες μια κοπελια με "Ν" πηγε στη στροφη του ΟΑΚΑ απο Κηφισιας να με κανει goal, εκανε ελιγμο για να μην πεσει πανω στον ΟΜΑΡ ΤΑΡΙΦ που σταματησε να παρει κοσμο στη μεση του δρομου.... και η κοπελια χωρις φλας χωρις να κοιταξει πισω της εκανε ελιγμο να τον αποφυγει και μπηκε στη δικη μου λωριδα.....
Το μονο που τις ειπα.... αλλα δεν καταλαβε....
" Γιατι θες να με στερησεις απο τα παιδακια μου .... ", αλλα μαζι με τις αλλες φιλες τις τερμα το ραδιο και χαχα χα χα και χιχιχι.
και οποιος καταλαβε καταλαβε....
-
εεε..μήπως ειμαστε :a013 :a016 :io: :io: :io:
-
εχουμε μαζευτεί πολλοι καλλιτεχνες εδω
διαβασα ολα τα μηνυματα
αλλα το τσικ τσικ στο κρυωμα του κινητηρα ηταν ανατριχιαστικό
μπραβο σε ολους