Μιας και είμαι στη θέση της υπομονης λόγω πόρτας σκέφθηκα αν γράψω κάτι και εγώ κάτι για να βοηθήσω τους καινούργιους οδηγούς.
Ένα ,μεγάλο ποσοστό πτώσεων οφείλεται στο ότι ο οδηγός της μοτοσικλέτας δεν έκανε τίποτα για να αποφύγει το αντικείμενο με το οποίο προσέκρουσε.
Αυτό οφείλετε στην φυσική άμυνα του ανθρώπου η οποία δημιουργήθηκε με τη φυσική εξέλιξη του επί σειρά χιλιάδων ετών.Όταν κινδυνεύουμε από κάτι το μάτι μας κλειδώνει πάνω στο αντικείμενο που προκαλεί το φόβο,αν βεβαίως έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα σκυλί η ένα μαχαίρι τότε ορθώς αντιδράμαι τι γίνεται όμως στη περίπτωση πόυ πετάγεται μπροστά μας ένα παιδί και χωρίς να το θέλουμε κοιτάμαι το παιδί και πατάμε φρένο πηγαίνοντας κατά πάνω του?
Ή στη περίπτωση που στρίβουμε με παραπάνω χιλιόμετρα σε μία στροφή και πάμε προς το εξωτερικό της και αντί να κοιτάξουμε κατευθείαν το εσωτερικό της στροφής που θα θέλαμε να πάμε κοιτάμε το εξωτερικό της στροφής όπου και στο τέλος καταλήγουμε
Η σωστή και ενδεδειγμένη εννέργεια θα ήταν να ξεκολήσουμε το βλέμμα μας από πάνω του και να κάνουμε ελιγμό αποφυγής που πιθανότατα θα οδηγούσε σε αποφυγή της σύγκρουσης.
Δυστηχώς όμως οι περισσότεροι κοιτάνε το αντικείμενοκαι εκεί καταλήγουνε.
Δυστηχώς στη περίπτωση μου μου δε μου έδωσε χρόνο για να το αποφύγω μιας και με χτύπησε ενώ παιρνούσα από δίπλα του .
ΠΟΤΕ μη κλειδώνετε το βλέμα σας ότν οδειγάτε