APRILIA BIKERS HELLAS
Πήραμε τους δρόμους και τα βουνά => Αποδράσεις εντός Ελλάδας => Μήνυμα ξεκίνησε από: jojo72 στις Μάιος 31, 2020, 07:41:20 μμ
-
Απόφαση της τελευταίας στιγμής χθές το βράδυ για μια βόλτα στη λίμνη Δόξας Φενεού μαζί με τον σύντροχο Βασίλη από το Άργος και το RSV του.
Αναχώρηση από Τρίπολη γύρω στις 08:40 μέσω Ν.Ε.Ο. Αθηνών - Κορίνθου για κόμβο Στέρνας όπου 9 η ώρα είχαμε δώσει ραντεβού με τον Βασίλη. Μετά από μια σύντομη ενημέρωση και τα διαδικαστικά ξεκινήσαμε. Στον κόμβο Νεμέας μπαίνουμε δεξιά και παρακάπτουμε την ακόμα κοιμώμενη πόλη με την πλούσια ιστορία και την ακόμα πλουσιότερη παραγωγή οίνου. Παίρνουμε το δρόμο προς Λεόντιο ενώ γύρω μας απλώνεται ένα καταπράσινο χαλί από αμπέλια. Κύρια ασχολία των κατοίκων η αμπελουργία και η οινοποιΐα, δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι εδώ έχουν την έδρα τους αρκετά οινοποιεία μερικά μάλιστα από τα πιο γνωστά στην Ελλάδα. Επικρατούσα ποικιλία ως γνωστόν το Αγιωργήτικο ή "αίμα του Ηρακλέους" όπως ήταν παλιά γνωστό λόγω του βαθέος ερυθρού χρώματός του. Πέρα από αυτό όμως υπάρχουν και φυτεύσεις με άλλες ποικιλίες όπως Syrah, Cabernet Sauvignon και Merlot ενώ και τα λευκά υπάρχουν αλλά σε πολύ μικρότερο ποσοστό.
Μέχρι τα Αηδόνια το θέαμα δεν αλλάζει και μόνο ανηφορίζοντας προς Γαλατά βλέπουμε να κάνουν την εμφάνισή τους και οι πρώτοι μικροί, οικογενειακοί ελαιώνες. Από Γαλατά προς Πλατάνι ο δρόμος ανηφορικός με στροφές και κάποιες λακούβες και αλλαγή του τοπίου σε δασικό. Ανεβαίνουμε τώρα τις πλαγιές του βουνού πίσω από τη Σκοτεινή, πέφτουμε στον κάμπο και ξανά ανεβαίνουμε για να κάνει την εμφάνισή της μετά το τελευταίο ύψωμα η Λίμνη Στυμφαλία, γνωστή από τους μυθικούς χρόνους και τον άθλο του Ηρακλή. Σύντομη στάση στο ενημερωτικό κιόσκι για φωτογραφίες.
Δίπλα μας σταματάει μια κόκκινη Africa Twin 1000. Ο αναβάτης, 65αρης με κότσια όπως αποδείχθηκε, είχε ξεκινήσει από Τρίκαλα Κορινθίας για...Λεωνίδιο!!! Για όσους δεν ξέρουν μιλάμε για ... 180χλμ στο νερό μόνο να πας!!! Αν μάλιστα πάς μέσω Τρίπολης, όπως αρχικά είχε υπολογίσει ο αναβάτης, μιλάμε για 220+χλμ. Εμείς προτείναμε μέσω Άργους - Κυβερίου - Αγ. Ανδρέα. Αφού φάγαμε κάνα εικοσάλεπτο στην κουβέντα και στα των μηχανών - διαδρομών και άλλων "φλέγοντων" ζητημάτων ;):D χωριστήκαμε και ο καθένας πήρε το δρόμο του.
Η λίμνη είναι σημαντικός υδροβιότοπος, αν και δεν μπορέσαμε να δούμε ακούγαμε όμως πεντακάθαρα τους ήχους από πάπιες και άλλα πτηνά που διαβιούν στην περιοχή,ήχοι που σε κάποιες περιπτώσεις ήταν ξηροί, "μεταλλικοί" σαν από κάποιο μυθικό πτηνό. Κάπως έτσι πρέπει να ένοιωθε και ο Ηρακλής όταν έφθασε στην περιοχή για να απαλλάξει τον τόπο από τις στυμφαλίδες όρνιθες.
Φωτό 1: πανοραμική Στυμφαλία
Φωτό 2: Δυο Ιταλίδες στη λίμνη
Φωτό 3: Λεπτομέρεια Aprilia
Φωτό 4: Χαζεύοντας τη θέα
-
Συνεχίζοντας το δρόμο από Στυμφαλία περνάμε από το χωριό Λαύκα όπου αντί να περάσουμε κάθετα το ρέμα και να συνεχίσουμε για Καστανιά στρίψαμε λάθος και φθάσαμε στην άκρη του χωριού, σε στενό ανηφορικό τσιμεντόδρομο.... Λάθος που πήρωσε με μια στατική πτώση το Caponord που είχε πάει μπροστά να ιχνηλατίσει το δρόμο, καθώς το RSV θα δυσκολευόταν σε αυτό το σημείο, όταν προσπάθησα να κάνω αναστροφή αλλά η ανηφορική κλίση και η στενότητα του δρόμου σε συνδυασμό με το βάρος της μηχανής είχαν άλλη άποψη. Αποτέλεσμα, εκ πρώτης όψεως, μόνο μερικές γρατζουνιές στα προστατευτικά κάγκελα της μηχανής....
Ο δρόμος για Καστανιά με ωραία άσφαλτο, ανηφορικός και στριφτερός μας οδηγεί και στα δυο επόμενα χωριά πριν τη λίμνη. Τη Μοσιά και το Μεσινό. Στο τελευταίο, στη διασταύρωση με Γκούρα πάμε αριστερά προς Αρχαία Φενεό και ο δρόμος μας οδηγεί στη λίμνη και το φράγμα. Κάναμε το γύρο της λίμνης στην οποία υπήρχε αρκετός κόσμος, οικογένειες κυρίως· άλλοι έκαναν ποδήλατο, άλλοι είχαν στήσει σκηνες, κάποιοι χάζευαν ή επρόκειτο να κάνουν ιππασία με τα άλογα που ενοικιάζονται για αυτό το λόγο. Μας έκανε αρκετή εντύπωση το δυνατό αεράκι που επικρατούσε στην περιοχή.
Η λίμνη δημιουργήθηκε τεχνητά με σκοπό την άρδευση και την προστασία των αγροτεμαχίων της περιοχής από τις συνεχείς υπερχειλίσεις του χείμαρου Δόξα. Είναι εξάλλου γνωστά τα φασόλια Φενεού (τα φασόλια χρειάζονται νερό και εύφορο έδαφος). Βρίσκεται σε ένα υψίπεδο (plateu) μεταξύ των Αροάνιων Ορέων (Χελμό) της Κυλλήνης (Ζήρεια) και της Πεντέλειας (Ντουρντουβάνας) - απόληξης του Χελμού.
Στη λίμνη βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγ. Φανουρίου, στη θέση που εικάζεται ότι υπήρχε το παλαιό μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου. Το μοναστήρι μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση περί το 1700 όταν άρχισαν να ανεβαίνουν τα νερά της περιοχής λόγω πλημμύρων του χείμαρου Δόξα και οι μοναχοί αναγκάστηκαν να αναζητήσουν πιο ασφαλές σημείο. Το καθολικό (ο ναός) της μονης καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1740 και αναστηλώθηκε, οι αγιογραφίες είναι του 1754 και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1762.
Κατά την επίσκεψή μας στη μονή ανεβήκαμε και στο χώρο πάνω από το νάρθηκα (τον πρόναο, δηλαδή την είσοδο) του καθολικού όπου κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας λειτουργούσε "κρυφό σχολειό". Ιδιαίτερη ιστορική σημασία εξάλλου έχει η Μονή γιατί εκεί ο Γέρος του Μωριά αναφώνησε και το φοβερό "φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους" προκειμένου να ανακόψει τις αυξανόμενες υποτακτικές τάσεις των Ελλήνων στους Οθωμανούς σε μια κρίσιμη καμπή του Αγώνα. Η Μονή πλήρωσε και βαρύ ανθρώπινο τίμημα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου καθώς αρκετοί μοναχοί εκτέλεσθηκαν την περίοδο εκείνη.
Στο αρχονταρίκι της Μονής μας κεράσανε υπέροχο γλυκό του κουταλιού και την πιο εντυπωσιακή θέα της λίμνης.
Φωτό 1: Εκκλησάκι Αγ. Φανουρίου
Φωτό 2: Κρυφό σχολειό
Φωτό 3: Η θέα από τη Μονή
-
Για την επιστροφή επιλέξαμε να ακολουθήσουμε το δρόμο για Ορχομενό - Λεβίδι αλλά να βγούμε πριν το Λεβίδι στην Κανδύλα και στην πηγή Σϊντζι και από εκεί μέσω Αρτεμησίου προς Τρίπολη και Ν.Ε.Ο. Αθηνών - Κορίνθου αντίστοιχα.
Φευγουμε λοιπόν από τη λίμνη και ακολουθούμε αντίστροφη πορεία μέχρι και το Μεσινό. Σε μια καφετέρια του χωριού μια παρέα on-off/adventure bikers πίνουν τον καφέ τους. KTM, BMW και...μια κόκκινη Africa Twin, ολόιδια και με τον ίδιο σάκο στη σχάρα, με αυτή του 65αρη πρωινού συνταξιδιώτη μας παρκαρισμένα έξω από το μαγαζί....Βρε μπας και μας δούλευε; :thnk: :D Όσο και να προσπαθήσαμε πάντως δεν τον είδαμε. Χαιρετήσαμε τα παιδιά και συνεχίσαμε.
Βγαίνοντας από το χωριό κάνουμε δεξιά και μπαίνουμε ουσιαστικά στον κάμπο Φενεού. Σε επαρχιακό δρόμο κινούμαστε σε πιο γρήγορους ρυθμούς, όσο μας επιτρέπει και η άσφαλτος, η οποία είναι σε σχετικά καλή κατάσταση, και μετά το χωριό Μάτι ακολουθούμε τις πινακίδες για Λεβίδι - Τρίπολη. Αρκετές κλειστές στροφές, ανηφορικές, με πολλές φθορές στο οδόστρωμα αλλά το RSV του Βασίλη τις αντιμετώπησε αξιοπρεπώς και χωρίς πρόβλημα. Για το Caponord δεν αποτέλεσε σε καμιά στιγμή λόγο ανησυχίας. Άλλοι δυο μοτοσυκλετιστές, ένα enduro και μια Suzuki GSX (μάλλον), κατέβαιναν το δρόμο εκμεταλευόμενοι τις κλειστές στροφές και την ερημιά.
Όσο ανεβαίνουμε η θερμοκρασία πέφτει και ο αέρας γίνεται πιο κρύος και υγρός. Σκοπός μας είναι να φτάσουμε Τρίπολη πριν τη βροχή. Με το που περνάμε τον αυχένα ευτυχώς έχει λιακάδα και οι συνεχόμενες κλειστές στροφές για 3χλμ μέχρι τη Χωτούσα είναι ένα ευχάριστο παιχνίδι για τις μηχανές μας.
Πριν μπούμε Χωτούσα κάνουμε αριστερά και περνάμε μέσα από τον κάμπο με κατεύθυνση Ορχομενό. Στη διασταύρωση με Κανδύλα πηγαίνουμε αριστερά για μια επίσκεψη στην πηγή Σίντζι και σύντομη στάση πριν ανέβουμε πάλι στις σέλες μας και πάρουμε πορεία για Τρίπολη. Στη διασταύρωση με Λεβίδι επιλέγουμε να πάμε αριστερά προς Αρτεμήσιο. Μια παρέα από τρείς Harley Davidson ζητάει οδηγίες για το πως θα πάει στο Χάνι της Κανδύλας. Τους κατατοπίζουμε και ξεκινάμε πάλι. Οι πρώτες ψιχάλες κάνουν την εμφανισή τους και αρχίζουν να μας χτυπούν. Ευτυχώς από Αρτεμήσιο μέχρι κόμβο Πλάτσα είναι μια μεγάλη ευθεία, ανοίγουμε το γκάζι (να πάρει τα πάνω του λιγάκι και το RSV που βαρυγκομούσε στις χαμηλές ταχύτητες), η βροχή περνάει σύντομα, μια σύντομη στάση εξωτερικά από την Αγία Φωτεινή και βγαίνουμε στον δρόμο που οδηγεί στη Ν.Ε.Ο. Ο Βασίλης κάνει αριστερά για Στέρνα και εγώ δεξιά για Τρίπολη. Με το που βγαίνω στην εθνική αρχίζουν πάλι οι ψιχάλες, πιο έντονες αυτή τη φορά. Αλλά είμαι μια γκαζιά δρόμο. Φτάνω σπίτι λίγο πριν αρχίσει να βρέχει κανονικά, έστω και για λίγο.
Συνολικά κάναμε γύρω στα 150-170χλμ πήγαινε έλα σε μια ωραία διαδρομή που αξίζει να ξανακάνουμε με πιο μεγάλη παρέα. Όσοι ενδιαφέρονται ας το έχουν υπ'όψην.
Φωτό 1: Δένδρα βυθισμένα στη λίμνη
Φωτό 2: Στη λίμνη Δόξα Φενεού
Φωτό 3: Το ξυλόγλυπτο τέμπλο της Μονής Αγ. Γεωργίου Φενεού
Φωτό 4: Αγία Φωτεινή Μαντινείας
-
Μπράβο στον φίλο jojo για την επιλογή της διαδρομης συνδιασμός των πάντων(βουνο,νερό,στροφιλικια,γρήγορα κομμάτια αλλά και αργά) βασιλιάς ο jojo στο capo χωρίς ίχνος κούρασης η προσπάθειας, τίμιο όμως και το rsv4 σε αντίξοες συνθήκες για τον κινητήρα του όπως και για το στήσιμο του,τα έβγαλε πέρα παλικάρι όσο για μένα no comment!😁😁
Έρχονται και βιντεάκια από την διαδρομή!!
-
Ξέχασα να αναφέρω την βροχή που πιθανότατα γλύτωσε ο jojo,την έφαγα οοοοολη εγώ! Λες να με περίμενε στη γωνια;;🤔🤔
-
Μπράβο ρε παιδιά! Πολύ σας χάρηκα!
Γιάννη για ακόμα μια φορά η περιγραφή σου απολαυστική όπως και η διαδρομή που επιλέξατε να κάνετε! Αντε σιγά σιγά να οργανωθούμε καλύτερα και να μαζευόμαστε περισσότεροι στις βόλτες...😉👌
-
Εμείς συνήθως ανεβαίνουμε από Λυκουρία και πιάνουμε το οροπέδιο!! Και γυρνάμε ανάλογα τα κέφια!!!!
Πανέμορφα μέρη!!!
-
ωραιο κομματακι εκεινο πριν τη χωτουσα για μηχανακια με τιμονι ;) ;) ;)