Επαναφερω για να μην ανοιγω θεμα με το ιδιο... θεμα.
Αναφερθηκε καπου οτι δεν πρεπει να το γυριζουμε απο φουλ σε σεμι, ενω το αντιστροφο ειναι ο.κ..
Ισχυει?
Εδω και αρκετα χρονια βαζω φουλ (silkolene pro4) και λεω να το γυρισω σε σεμι (comp4).
Παρακαλω, τεκμηριωμενες απαντησεις και με παραθεση της σχετικης βιβλιογραφιας. 
(Αν και μαλλον θα εξαντλησω και τα τελευταια 2-3 λιτρα ή θα τα πουλησω σε κανεναν streetά)

carb. ειναι

κι εγω pro 4 εβαζα αλλα επειδη η μηχανη μου κανει πολυ λιγα χλμ ανα χρονο στην ουσια τα πεταγα τα λαδια μιας και τα αλλαζω μια φορα το χρονο κι ετσι το γυρισα σε ημισυνθετικο χωρις κανενα προβλημα.το ιδιο εχω κανει και στο αυτοκινητο μου,δεν εχω το παραμικρο θεμα

Πάμε άλλη μια. Δεν υπάρχει υπόδειξη για το τι πρέπει και τι όχι σε κάθε μοτέρ, και εννοείται και δεν ισχύει αυτό το τούμπαλιν. Όλα έχουν να κάνουν με την χρήση. Μπορείς να βάλεις ημί- σε RSV4, και full σε pegaso strada. Τα full συνθετικά προορίζονται για υψηλές στροφές και θερμοκρασίες, και πολύ συχνή λειτουργία του μοτέρ στο πάνω όριο των στροφών. Και φυσικά πολύ πιο συχνή αλλαγή τους από ότι τα ημί. Αν λοιπόν δεν το σπας το μηχανάκι όλη την ώρα, δεν βάζεις full γιατί απλά δεν δουλεύουν για τον λόγο που έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί, τζάμπα λεφτά.
Κοινώς, αν δεν μπαίνεις πίστα, μην βάλεις full συνθετικά, δεν βοηθάς τον κινητήρα, ίσα ίσα, δεν ανεβάζει θερμοκρασίες και δεν λειτουργούν σωστά. Για τον ίδιο λόγο δεν βάζεις γόμες στον δρόμο. Κρατάνε πολύ καλύτερα, αλλά μόνο αν πιάσουν θερμοκρασία λειτουργίας (50 μοίρες 200άρες και καρύδωμα στα φρένα), και φυσικά αντέχουν λιγότερο σε χλμ.
Στον δρόμο, πάντα ημισυνθετικά, λειτουργούν εκεί όπου έχουν σχεδιαστεί να λειτουργούν, και δεν "ξενίζουν" το μηχανάκι σε χαμηλές στροφές. Και φυσικά βγάζουν και χλμ.

Οταν ειμαι πιστα βαζω μονο black 
και ΠΟΤΕ με τη μηχανη!

Μπορει να κανω και 800χλμ σε μια μερα, αλλα πανω απο 140 σπανια. Αντε σε καμια προσπεραση.
Δηλ. οχι μονο τα πληρωνω αδικα τοσα χρονια αλλα κανω και ζημια?
Παντως το μοτερ μεσα ειναι γυαλί (και κοντευει τα 100...).

Πάμε άλλη μια. Δεν υπάρχει υπόδειξη για το τι πρέπει και τι όχι σε κάθε μοτέρ, και εννοείται και δεν ισχύει αυτό το τούμπαλιν. Όλα έχουν να κάνουν με την χρήση. Μπορείς να βάλεις ημί- σε RSV4, και full σε pegaso strada. Τα full συνθετικά προορίζονται για υψηλές στροφές και θερμοκρασίες, και πολύ συχνή λειτουργία του μοτέρ στο πάνω όριο των στροφών. Και φυσικά πολύ πιο συχνή αλλαγή τους από ότι τα ημί. Αν λοιπόν δεν το σπας το μηχανάκι όλη την ώρα, δεν βάζεις full γιατί απλά δεν δουλεύουν για τον λόγο που έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί, τζάμπα λεφτά.
Κοινώς, αν δεν μπαίνεις πίστα, μην βάλεις full συνθετικά, δεν βοηθάς τον κινητήρα, ίσα ίσα, δεν ανεβάζει θερμοκρασίες και δεν λειτουργούν σωστά. Για τον ίδιο λόγο δεν βάζεις γόμες στον δρόμο. Κρατάνε πολύ καλύτερα, αλλά μόνο αν πιάσουν θερμοκρασία λειτουργίας (50 μοίρες 200άρες και καρύδωμα στα φρένα), και φυσικά αντέχουν λιγότερο σε χλμ.
Στον δρόμο, πάντα ημισυνθετικά, λειτουργούν εκεί όπου έχουν σχεδιαστεί να λειτουργούν, και δεν "ξενίζουν" το μηχανάκι σε χαμηλές στροφές. Και φυσικά βγάζουν και χλμ.

Με όλο τον σεβασμό και στα πλαίσια του ανοιχτού διαλόγου μέσα σε ένα φόρουμ θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω εντελώς με την τοποθέτηση σου.τα λάδια καμία σχέση δεν έχουν με το πώς λειτουργούν τα λάστιχα και δεν λειτουργούν καλύτερα σε κάποιες στροφές ή θερμοκρασίες ή σε πίστα ή δρόμο.
Τα συνθετικά ίσα ίσα που κρατάνε τις ιδιότητες τους περισσότερο απο ότι τα ορυκτέλαια ή τα ημι. Το αν θα ανεβάσει την σωστή θερμοκρασία λειτουργίας ο κινητήρας δεν έχει να κάνει με το άν είναι το λάδι συνθετικό ή όχι.
Γιατί στον δρόμο πάντα ημισυνθετικά?όταν το μάνιουαλ πχ του δικού μου πήγασου λέει φούλ συνθετικά 15-50 και αλλαγή κάθε 10 χιλιάδες ή ένα χρόνο. δεν λέει αν πάτε πίστα τότε το Α αν πάτε δρόμο τότε το Β.
Κάθε λάδι έχει ορισμένες ιδιότητες μια απο αυτές και απο τις σημαντικές είναι το ιξώδες του που φανερώνει την ρευστότητα του σε συγκεκριμένες θερμοκρασίες. 3 λάδια με το ίδιο ιξώδες (ορυκτέλαιο, ιμή και φούλ συνθετικό) σημαίνει ότι πετυχαίνουν τις ίδιες ιδιότητες το ένα προερχόμενο απευθείας απο την μάνα γή (οκ προφανώς με κάποιες επεξεργασίες) και το φούλ συνθετικό προερχόμενο αποκλειστικά απο το εργαστήριο σαν προϊόν.
Επειδή δυστυχώς δεν το κατέχω τόσο πολύ ώστε να τα εξηγήσω με ορθό τρόπο γνώμη μου είναι να ψάξεις λίγο στο ιντερνετ υπάρχουν άπειρα άρθρα σχετικά (δεν θυμάμαι αν είχε γράψει και ο bill σχετικά) πρωτού διαλέξεις την λύση που προτείνει ο VetwinOs.
κάνε την έρευνα σου και αποφάσισε ότι νομίζεις για σένα καλύτερα...

O bill (δεν τον ξερω κιολας τον ανθρωπο) συστηνει comp4 W15-50
To manual W5-40
Εγω σκεφτομαι για comp4 W10-40 για το χειμωνα και το καλοκαιρι το ιδιο σε 15-50.

Να πω και γω απο τα λίγα που γνωρίζω οτι τα λαδάκια ειναι 3 κατηγορίων
Συνθετικά, ημισυνθετικά και ορυκτέλαια.
Τα ημισυνθετικά ειναι απλά μια ανάμειξη βάσης ορυκτέλαιου κατα 80-90% με 20-10% συνθετικών.


Ενώ προσφέρουν  τη σχεδόν 3πλασια λιπανση απο ένα ορυκτέλαιο προσφέρουν την μιση λιπανση απο ένα συνθετικό και αναλογικά η τιμή τους ειναι η πιο υψηλή. (σε αναλογία μίξης ορυκτέλαιου και συνθετικου σε σχέση με τα συνθετικά)


Κοινώς πληρώνεις 15-17€ τα full συνθετικά ενώ 12-15 ευρώ τα ημισυνθετικά (με περιεχόμενο μόλις 10-20% συνθετικών)


Τα λάδια πρέπει να έχουν το προτεινόμενο ιξώδες (ρευστότητα, πχ. 10-50) του κατασκευαστή ή ευρύτερο, δηλαδή με μικρότερο μικρό αριθμό (πχ. ένα 10-40 λάδι μπορεί να αντικατασταθεί με ένα 5-40) ή μεγαλύτερο μεγάλο αριθμό (το 10-50 αντικαθιστά το 10-40) ή και τα δύο: Ένα 5-30 λάδι μπορεί να αντικατασταθεί από ένα 0-40 κ.ο.κ. Όσο πιο χαμηλός είναι ο μικρός αριθμός (ρευστότητα στους 0 βαθμούς Κελσίου) τόσο καλύτερα ρέει το παγωμένο λάδι. Όσο πιο υψηλός είναι ο μεγάλος αριθμός (ρευστότητα στους 100 βαθμούς Κελσίου) τόσο λιγότερο «λεπταίνει» το λάδι όταν υπερθερμαίνεται.
Αντιλαμβάνεται εδώ βέβαια κανείς ότι πιθανά οι προδιαγραφές σε λιπαντικα να είναι διάφορες και σε αναλογία κλίματος.

Η αλλαγές λαδιών δεν ειναι μόνο ανάλογες των λιπαντικών αλλά και της χρήσης της μοτο. Πολλά μανουαλ γράφουν αλλαγές για συνθήκες πιστας,πολης,ταξιδίου


Με μια σύνοψη αυτών η χρήση συνθετικών λαδιών ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ ειναι φθηνότερη απο την χρήση ημισυνθετικών προσφέροντας μεγαλύτερη προστασία στον κινητήρα.


Βέβαια αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο κάθε κινητήρας έχει τις δικές του ανάγκες και αναλογα θα κάψε λιγότερο ή περισσότερο λάδι.


Μπορεί κανείς να αντιληφθεί ότι ένας κινητήρας του 97-98 άλλη άλλες προδιαγραφες (με μεγαλύτερες ανοχες) σε λιπαντικά απο ότι ένας κινητήρας του 2014.


Πολλοί κινητήρες δε (π.χ. αυτοκινήτων όπως ο FSI) έπρεπε να χρησιμοποιούν συγκεκριμένης μάρκας λιπαντικά (τα οποία χρυσοπλήρωναν φυσικα)


 

Ένα πάρα πολύ καλό ποστ απο το Moto.gr


http://www.moto.gr/forums/showthread.php?s=&threadid=14087

Το λάδι (όπως το αγοράζουμε έτοιμο για χρήση) δεν αποτελείται από ένα συστατικό αλλά είναι ένα μίγμα από πολλές χημικές ενώσεις.

Το "τελικό" λάδι αποτελείται από το "βασικό" και τα χημικά πρόσθετα που είναι απαραίτητα για να πραγματοποιήσει με επιτυχία τις δουλειές που προαναφέρθηκαν.

Το "βασικό" λάδι είναι ορυκτέλαιο που παράγεται από την διϋλιση σε κενό του υπολείμματος της απόσταξης πετρελαίου σε ατμοσφαιρική πίεση.
Την διϋλιση ακολουθούν και άλλες επεξεργασίες (αποπαραφίνωση, απασφάλτωση, απομάκρυνση αρωματικών υδρογοναθράκων κ.λ.π.) ανάλογα με τον τύπο του αποσταζόμενου αργού πετρελαίου αλλά και τις ποιότητες του λαδιού που θέλουμε να πάρουμε.

Τα "βασικά" λάδια είναι μίγματα υδρογονανθράκων που διαφέρουν κατά την συστασή τους ανάλογα με τον τόπο προέλευσης του αργού πετρελαίου και την κατεργασία τους.
Το "βασικό" λάδι, έτσι όπως βγαίνει ακόμη και μετά τις τελειότερες τεχνικές διϋλισης, δεν χρησιμοποιείται σχεδόν καθόλου !!!

Η συντριπτική πλειοψηφία των λαδιών που χρησιμοποιούνται είνα "τελικά" λάδια, δηλ. "βασικά" μαζί με ένα αριθμό πρόσθετων, τέτοιας σύστασης και ποσότητας ώστε να ανταποκρίνονται στις διαφορετικές χρήσεις που ζητούνται.

Τα "τελικά" λάδια που χρησιμοποιούν σαν "βασικό" λάδι αυτό που προέρχεται από την απόσταση του πετρελαίου, λέγονται Ορυκτέλαια...

Η προέλευση του πετρελαίου δίνει (πολλές φορές) ένα τοπικό χαρακτηρισμό (π.χ. ορυκτέλαιο Πενσυλβανίας).
Επειδή κάθε πετρελαιο έχει ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, η προέλευσή του προσδιορίζει (για τους "ειδικούς"... ) ορισμένες επιθυμητές ή όχι ικανότητες.
(Π.χ. τα Πενσυλβανίας είναι παραφινικής βάσης, τα Καλιφόρνιας έιναι ασφαλτικής, τα Μέσης Ανατολής μικτής κ.λ.π.).

Πρωτογενές ορυκτέλαιο είναι αυτό που χρησιμοποιεί "βασικό" λάδι προερχόμενο από απόσταξη πετρελαίου σε αντίθεση με το αναζωογονημένο ή ανακυκλωμένο του οποίου το "βασικό" λάδι προέρχεται από ανακύκλωση πρωτογενούς ορυκτέλαιου που έχει ήδη χρησιμοποιηθεί !!!

Είναι τα λάδια των οποίων το "βασικό" λάδι έιναι προϊόν χημικής αντίδρασης διαφόρων συστατικών κάτω από ελεγχόμεμες συνθήκες (sic !!), σύμφωνα με τον ορισμό της ASTM (American Society of Testing & Materials) και ΟΧΙ προϊόν απόσταξης !!!

Αποτελούνται από χημική σύνθεση ή πρόσμιξη ενός προϊόντος σε ένα άλλο τεσσάρων βασικών τύπων ενώσεων (που αποτελούν το 90% του συνολικού όγκου των συνθετικών λαδιών) και είναι (για την ιστορία... και για να κάνουν μερικοί τον "έξυπνο" στον Χημικό τους...):
Εκ συνθέσεως αρωματικοί υδρογονάνθρακες (ολεφινικά ολιγομερή και αλκυλοαρωματικά)...
Πολυγλυκόλες...
Οργανικοί εστέρες (διεστέρες και εστέρες πολυόλης)...
Φωσφατικοί εστέρες...

(Για την ιστορία και πάλι - αλλά και για το μαγείρεμα, τα οργανικά λάδια (ζωϊκά και φυτικά) είναι εστέρες της γλυκερίνης - οι φίλοι τους τα φωνάζουν τριγλυκερίδια... και λιπαίνουν τις αρτηρίες μας αλλά ΟΧΙ το μοτέρ της μηχανής μας)...

Οι βασικοί λόγοι - εν τάχει - για την δημιουργία συνθετικών λιπαντικών είναι: η ανεξαρτητοποίηση από τις πηγές πρώτων υλών (δεν θα μας πηδάνε οι 'Αραβες.. ) και η εξασφαλισμένη συνεχής ποιότητα μέσω τέλειας αναπαραγωγής της χημικής σύνθεσης.

Δηλ. Μη εξάρτηση από το πετρέλαιο (είτε από την ποιότητά του είτε από τις διαθέσεις των κατόχων του) !!!

Τα πλεονεκτήματα των συνθετικών λιπαντικών απέναντι στα ορυκτέλαια είναι (μάλλον) αρκετά και σημαντικά, όπως:
α) Καλύτερη συμπεριφορά σε χαμηλότερες θερμοκρασίες.
β) Μεγαλύτερη αντοχή στην οξείδωση (άρα μεγαλύτερα διαστήματα αλλαγής τους).
γ) Υψηλός δείκτης ιξώδους (θα πάμε και σ'αυτά... ) που επιτρέπει την χρήση τους σε μεγάλες θερμοκρασιακές μεταβολές.
δ) Μικρότερη κατανάλωση λιπαντικού χάρις στην δυσκολότερη εξάτμισή τους.
ε) Καλύτερη "λιπαντικότητα" (λιγότερες φθορές).
στ) Λιγότερα κατάλοιπα.
ζ) Χημική αδράνεια και έλλειψη τοξικότητας (απλούστευση του προβλήματος διάθεσης των αποβλήτων).
Αυτά μου "ήρθαν" μέχρι στιγμής...

Παρόλα τα πλεονεκτήματα των συνθετικών λιπαντικών, υψηλά ιστάμενα στελέχη εταιριών πετρελαιοειδών, εκφράζουν επιφυλάξεις, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την χρήση τους σε περιπτώσεις όχι ακραίων απαιτήσεων (τι περίεργο...)

(ή Συνθετικής Βάσης)

Είναι πιθανόν να γίνει ανάμιξη συνθετικού λαδιού και ορυκτέλαιου για λόγους κόστους, τεχνικούς κ.λ.π.
Σ'αυτές τις περιπτώσεις, όταν το ποσοστό του ορυκτέλαιου ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ το 14%, το τελικό (χωρίς αποσιωποιητικά...) λάδι ΔΕΝ επιτρέπεται να ονομάζεται συνθετικό, σύμφωνα με σύσταση του ISO (International Standard Organisation).

Για τον λόγο αυτόν, πολλές εταιρείες των οποίων τα προϊόντα εμπίπτουν στην κατηγορία αυτή, για να διαφοροποιήσουν το προϊόν τους από τα ορυκτέλαια, το ονομάζουν Ημισυνθετικό ή Συνθετικής βάσης.

Χωρίς να σημαίνει ότι ένα συνθετικό ή ημισυνθετικό ή ορυκτέλαιο είναι καλύτερο από ένα άλλο απλά και μόνο
από τον τρόπο κατασκευής του , υπάρχει μεγάλο πεδίο για έμμεση και νόμιμη (δυστυχώς) παραπλάνηση του καταναλωτικού κοινού.

Εφόσον αποτελεί απλά σύσταση του ISO και χωρίς να υπάρχει κανείς περιορισμός από την Ελληνική Νομοθεσία (ΦΕΚ 1514/86) υπάρχει δυνατότητα να αναφέρει κάποιος το λιπαντικό του σαν Συνθετικό, χωρίς να είναι (σύμφωνα πάντα με τον ISO...) και πολύ περισσότερο χωρίς να παρανομεί , δικαιολογώντας έτσι την ΥΨΗΛΗ τιμή του.

Τα πράγματα "μπερδεύονται" περισσότερο, αφού (όπως θα πούμε στην συνέχεια...) μπορεί και ένα πολύτυπο ορυκτέλαιο για μοτοσυκλέτες να περιέχει μέχρι και 50% του όγκου του πρόσθετα και συνθετικά συστατικά.

Με δυο κουβέντες: Μπορεί κάποιος, απλά μη ακολουθώντας την σύσταση του ISO (και γιατί να το κάνει, άλλως τε... ), χωρίς συνέπειες αφού ΔΕΝ υπάρχει Ελληνική (ή Κοινοτική) Νομοθεσία, να παραπλανάει το καταναλωτικό κοινό χωρίς να ψεύδεται ΕΝΤΕΛΩΣ (!!!), πράγμα που "τακτοποιεί" και την συνείδησή του (αν υποθέσουμε ότι στο εμπορικό λεξιλόγιο "υφίσταται τοιούτον λήμμα")

Σαν φυσικό μέγεθος το ιξώδες είναι ένα μέτρο της εσωτερικής τριβής ενός ρευστού, αποτέλεσμα της οποίας είναι η αντίσταση που παρουσιάζει κατά την ροή του. Στην Ρευστομηχανική υπάρχει το Δυναμικό ιξώδες και το Κινηματικό ιξώδες.

Το Δυναμικό ιξώδες ισούται με την δύναμη που απαιτείται για την υπερνίκηση των εσωτερικών τριβών.
Αν διαιρέσουμε την τιμή του δυναμικού ιξώδους ενός λαδιού σε μια θερμοκρασία με την τιμή της πυκνότητάς του (στην ίδια θερμοκρασία) το μέγεθος που προκύπτει ονομάζεται Κινηματικό ιξώδες (και μας ενδιαφέρει άμεσα...)!!

Για τον προσδιορισμό του Κινηματικού ιξώδους μετριέται ο χρόνος εκροής ορισμένης ποσότητας λαδιού μέσω τριχοειδούς σωλήνα (νόμος Poisseuille).
Σύμφωνα με τον νόμο αυτό, ο χρόνος ροής είναι ανάλογος του ιξώδους, όταν η ροή είναι στρωτή (μη τυρβώδης) και το ρευστό Νευτώνειο (παρουσιάζει σταθερή ρευστότητα σε όλο το φάσμα των διατμητικών τάσεων που θα εφαρμοστούν - SAE J.300).
Μην τα "πηδάτε", γιατί θα σας πηδήξουν αργότερα ...!!!

Επειδή η ρευστότητα του λαδιού μεταβάλλεται με την θερμοκρασία, έχει ΜΕΓΑΛΗ σημασία η θερμοκρασία που μετράμε το κινηματικό ιξώδες !!!
Σηνήθως μιλάμε για κινηματικά ιξώδη στους 40βC και στους 100βC.

Δυστυχώς υπάρχει μεγάλη ποικιλία στους τρόπους μέτρησης, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αρκετές διαφορετικές μονάδες (Engler, Redwwod I & II, S.S.U και SSF).
Εμείς (για λόγους που θα "συμφωνήσουμε" αργότερα...) θα χρησιμοποιούμε την μονάδα Stoke (St = cm2/sec) ή centiStoke (cSt = mm2/sec) που είναι και η πλέον διαδεδομένη και χρησιμοποιεί και η SAE (Society of Automotive Engineers) για την κατάταξη των λιπαντικών.

Όλα τα παραπάνω (και παρακάτω...), ελάχιστα τεχνολογικώς απαραίτητα, είναι για να συγκατήσουμε στην κεφάλα μας ότι:

Μεγάλο ιξώδες = μικρή ρευστότητα = μεγάλος αριθμός cSt = Παχύρευστο λάδι

Μικρό ιξώδες = μεγάλη ρευστότητα = μικρός αριθμός cSt = Λεπτόρευστο λάδι

Μια συμβατική(*) κατάταξη των λαδιών ανάλογα με την ρευστότητά τους έχει κάνει η SAE (με παγκόσμια εφαρμογή) και είναι η εξής:

0w, 5w, 10w, 15w, 20w, 20, 30, 40, 50, 60

Το γράμμα W (Winter) δηλώνει την "μέριμνα" στην σύνθεση του λαδιού ώστε να παρουσιάζει ρευστότητα ακόμη και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.

CAUTION: Η κατάταξη αφορά ΜΟΝΟ την ρευστότητα και δεν έχει καμιά σχέση με την ποιότητα. Ένα λαδι μπορεί να αποδειχτεί εξίσου κατάλληλο ή ακατάλληλο αν χρησιμοποιηθεί εντός ή εκτός των θερμοκρασιών που ορίζει ο κατασκευατής του κινητήρα (που φυσικά έχει λάβει υπόψη του τις ιδιότητες - όσον αφορά στην ρευστότητα - όπως τις έχει καθορίσει η SAE και επίσης έχει ακολουθήσει κατά γράμμα ο κατασκευαστής του λιπαντικού - για να το ονομάσει έτσι )!!!

Πρακτικά λοιπόν:

Μεγάλος αριθμός SAE = Παχύρευστο λάδι

Μικρός αριθμός SAE = Λεπτόρευστο λάδι

(*) : Όταν ξεκίνησε η διαδικασία τυποποίησης των λαδιών (από πλευράς ρευστότητας), υπήρχαν μόνο ορυκτέλαια, τα οποία ΔΕΝ φημίζονταν (λόγω κατεργασίας και διαφορετικών τόπων προέλευσης) για την ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ στις διάφορες παρτίδες παραγωγής.
Έτσι η SAE "αναγκάστηκε" να θεσπίσει προδιαγραφές που σηκώναν πολύ "νερό" (ή λάδι ).
Η τυποποίηση ανά 5 μονάδες SAE (10, 15, 20, 25 κ.λ.π.) ήταν (και είναι ακόμη...) ή ΕΛΑΧΙΣΤΗ δυνατή ώστε να μην συμπίπτουν τα ιξώδη (σε cSt) δυό "γειτονικών" λαδιών...
π.χ. για να χαρακτηριστεί ένα λάδι 20W κατά SAE σημαίνει ότι:
60cc λαδιού χρειάζονται 12 έως 48 sec για να περάσουν μέσα από μια οπή διαμέτρου 5/10 του mm σε θερμοκρασία 18βC.
Αντίστοιχα, για ένα λάδι SAE 50 θα πρέπει:
60cc του λαδιού να χρειαστούν 85 έως 110 sec για να περάσουν μέσα από την ίδια οπή αλλά σε θερμοκρασία 100βC.

Προφανέστα αγαπητοί μου αναγνώστες, ένα λάδι που κάνει τα παραπάνω σε χρόνο 12 sec είναι ΠΟΛΥ πιο λεπτόρευστο από ένα άλλο που τα κάνει σε χρόνο 48 sec ΠΑΡΟΛΟ που ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ έχουν τυποποιηθεί σαν SAE 20 !!!

Ακούτε Κύριοι, που νομίζετε ότι ΟΛΑ τα 20άρια λάδια έχουν την ίδια (πραγματική) ρευστότητα ??
(Εδώ υπάρχουν διαφορές μεταξύ των παρτίδων της ίδια μάρκας και ρευστότητας, πόσο μάλλον μεταξύ διαφορετικών κατασκευαστών !!!

Το λεπόν...

Το ιξώδες του λαδιού έχει της εξής "καταραμένη" ιδιότητα:
Μεταβάλλεται με την θερμοκρασία και την Πίεση.
Η μεγαλύτερη θερμοκρασία τείνει να το κάνει πιο λεπτόρευστο (και αντίστροφα) και η μεγαλύτερη πίεση τείνει να το κάνει πιο παχύρεστο (και πάλι αντίστροφα).

Και μην πεταχτεί κανένας smart guy και πει τίποτε σαν "Θα βουλώσω το σωληνάκι των αναθυμιάσεων του κάρτερ, οπότε όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία θα ανεβαίνει και η πίεση - αφού δεν θα εκτονώνονται οι ατμοί του λαδιού - άρα θα έχω Σταθερό ιξώδες στο λάδι μου, γιατί θα τον χτυπήσω με τον χάρακα στην παλάμη (αλλά θα έχει ΔΙΚΙΟ...)!!!

Ταυτόχρονα, η ρευστότητα του λιπαντικού έχει τα εξής αντιτιθέμενα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα:
Παχύρεστο λάδι προσφέρει καλύτερη προστασία έναντι της τριβής αλλά παρουσιάζει μεγάλη εσωτερική τριβή (το ιξώδες που λέγαμε... ), δηλ. αντιστέκεται πολύ στην κίνησή του.
Αντίστροφα, το λεπτόρευστο λάδι καταναλώνει λιγότερη ενέργεια για την υπερνίκηση των εσωτερικών του τριβών, αλλά είναι πολύ πιθανόν να καταστραφεί η μεμβράνη του από τις ψηλές πιέσεις.
Γι'αυτό κορίτσια, πρέπει να συμβιβαστούμε...!!!

Τα Απλά ή Μονότυπα ή Μονόβαθμα λιπαντικά, δηλ. αυτά που χαρακτηρίζονται ΜΟΝΟ από ένα αριθμό SAE, έχουν περιορισμένο εύρος θερμοκρασιών που αποδίδουν, γεγονός που μας οδηγεί - ακόμη και στις πιο ήπιες θερμοκρασιακές μεταβολές - να αλλάζουμε τύπο λαδιού 2-3 φορές τον χρόνο.

Αν βάζαμε ένα λάδι SAE 40 ή 50 στον κινητήρα μας, θα δούλευε καλά ΜΟΝΟ το καλοκαίρι (και άλλο καλοκαίρι έχει το Νευροκόπι και άλλο ή Κωπαϊδα...), γιατί είναι αρκετά "χοντρό" ώστε να αντέξει το "αδυνάτισμα" που υφίσταται λόγω υψηλής εξωτερικής θερμοκρασίας (ειδικά στα αερόψυκτα μοτέρ !!!).
Αντίθετα, αν είχαμε στα κάρτερ μας ένα 10άρι λαδάκι, θα ξεκινούσαμε "τσακμάκι" τα χειμωνιάτικα πρωϊνά, αλλά μόλις πλακώναμε τα γκάζια, θα ακούγαμε τους "ες αεί" καταραμένους από τους μοτοσυκλετιστές θορύβους και το μοτέρ μας θα σταματούσε να περιστρέφεται (και να παλινδρομεί επίσης...).

Εδώ έχουμε να κάνουμε με το περιβόητο (ή διαβόητο...) φίλμ του λαδιού !!!
Η αντοχή του φιλμ είναι αντιστρόφως ανάλογη με την καθοδική διαβάθμιση του ιξώδους (και γιατί δεν λές ρε φιλαράκι ότι είναι ευθέως ανάλογη με την ανοδική διαβάθμιση ...?? ).
Το "παχύτερο" λάδι συγκρατεί τις λιπαντικές του ιδιότητες και έχει πιο αδιάσπαστο φίλμ σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες, πιέσεις και θλίψεις (αντέχει μεγαλύτερη στεναχώρια...) από ένα "λεπτότερο".

(Μιλάμε πάντα για την υδροδυναμική λίπανση, στην οποία ένα φίλμ λαδιού καλύπτει τις τριβόμενες επιφάνειες, γεμίζοντας τα κενά μεταξύ των "ορέων" και των "κοιλάδων" και εμποδίζοντας τις επιφάνειες αυτές να έρθουν σε άμεση επαφή μεταξύ τους (μιλάμε για χοντρή χαλάστρα ... ).

Όταν λοιπόν ένα έμβολο ενώσει τα μόρια του μετάλλου του με αυτά του κυλίνδρου, το φίλμ του λαδιού που υπάρχει ανάμεσά τους λεπταίνει υπερβολικά, αφήνοντας τις κορυφές των "βουνών" να έρθουν σε άμεση επαφή και να αυξήσουν την θερμοκρασία (πετώντας και κανένα "γρεζάκι"...) η οποία με την σειρά της λεπταίνει κι'άλλο και εξαφανίζει το φίλμ του λιπαντικού.
(Δεν θα μπούμε σε ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τα όργια που γίνονται όταν πλέον αρχίσουν οι "Στενές Επαφές" των κυλινδροπίστονων !!!)

Επειδη λοιπόν ο κόσμος είναι κακός (και δεν αφήνει τον καϋμένο τον πείρο να έρθει πολύ κοντά με την καλή του μπιέλα...), επινόησε (και κατασκεύασε) τα Πολύτυπα λάδια !!!

Είναι αυτά που χαρακτηρίζονται από δύο αριθμούς SAE (π.χ. 20W50) και σημαίνουν ότι στις χαμηλές θερμοκρασίες συμπεριφέρονονται σαν λεπτόρευστα λάδια (π.χ. 20W) έχοντας σαν ακραίο όριο την χαμηλότερη επιτρεπτή θερμοκρασία λειτουργίας του λεπτόρευστου και στις υψηλές θερμοκρασίες σαν παχύρευστα (π.χ. SAE50) έχοντας σαν ακραίο όριο ανώτερης επιτρεπτής θερμοκρασίας λειτουργίας του παχύρευστου.

Από τους πίνακες της SAE (όχι από αυτούς του gdlevek ) βρίσκουμε ότι το απλό λάδι SAE 20W έχει ελάχιστο σημείο ροής στους -24βC και ελάχιστο σημείο ανάφλεξης τους +205βC.
Το απλό SAE 50 έχει αντίστοιχα όρια στους -6βC και +220βC.

Άρα το Πολύβαθμο 20W50 έχει όρια από -24βC έως +220βC !!!

Διευκρίνηση: Το -24βC είναι το όριο ροής (δηλ. πιο κάτω το λάδι δεν "τρέχει"). Δεν είναι όμως αυτό το όριο πρακτικής χρησιμότητας, που ορίζεται πάλι από την SAE σαν "θερμοκρασία οριακής άντλησης" και είναι για το 20W οι -15βC.

Αν θέλουμε να το δούμε από την πλευρά του κινηματικού ιξώδους (strongly reccomented...), τότε το λάδι 20W50 εξασφαλίζει (σύμφωνα με διαγράμματα που "δυσκολεύομαι" να επισυνάψω...) ένα φάσμα λειτουργίας στους 100βC από 5,6 cSt έως 21,9 cSt, δηλ. από το ελάχιστο του 20W έως το μέγιστο του 50.

Στο τέλος θα βρω τρόπο να συμπιέσω και να κατεβάσω πίνακες και διαγράμματα, γιατί ΜΟΝΟ με το κινηματικό ιξώδες μπορεί να γίνει απ'ευθείας σύγκριση της ρευστότητας σε σχέση με την θερμοκρασία !!!

Η κατασκευή των πολύβαθμων λιπαντικών έγινε δυνατή χάρη στην προσθήκη Πρόσθετων Βελτίωσης του Δείκτη Ιξώδους.

Ο Δείκτης Ιξώδους (V.I.) (εκ του Viscosity Index) εκφράζει την αντίσταση του λαδιού στην μεταβολή το ιξώδους του όταν μεταβάλλλεται η θερμοκρασία και είναι ένας καθαρός αριθμός (άνευ μονάδων...) που βρίσκεται με μια σχετικά απλή μαθηματική διαδικασία (όποιος ενδιαφέρεται, του την στέλνω - ο gdlevek θα κοιτάζει το λάδι στο φως ).

Μικρός αριθμός V.I. = Μεγάλη μεταβολή ιξώδους

Μεγάλος αριθμός V.I. = Μικρή μεταβολή ιξώδους

Προφανέστατα θα θέλαμε την μικρότερη μεταβολή ιξώδους σε οποιαδήποτε αλλαγή της θερμοκρασίας, άρα και τον μεγαλύτερο δείκτη ιξώδους. Θεωρητικά ο V.I. κυμαίνεται μεταξύ 0 και 100, όμως με την βελτίωση των προσθέτων, υπάρχουν λιπαντικά με V.I. πολύ πάνω από 100.

Τα πρόσθετα αυτά (βελτίωσης του δείκτη ιξώδους) δεν είναι τίποτε άλλο από Πολυμερή !!
Τα πολυμερή είναι μοριακοί σύνδεσμοι από πλαστικό, οι οποίοι σε χαμηλές θερμοκρασίες παραμένουν σνεσταλμένοι (όχι από ντροπή ...) ενώ οταν η θερμοκρασία ανέβει και περάσει κάποιο όριο, "απλώνουν" παρουσιάζοντας μεγαλύτερη αντίσταση στην ροή τους και κάνουν το λάδι να συμπεριφέρεται σαν αντίστοιχο υψηλού ιξώδους.
Έτσι ένα λάδι, αν και monograde , συμπεριφέρεται σαν πολύβαθμο !!!
(Παρακαλούνται οι "γνωστοί έξυπνοι" να δηλώσουν ευθαρσώς αν θα βάλουν στο μηχανάκι τους 20W50 ή απλό 40άρι με πρόσθετα βελτίωσης V.I.).....
(Και αφούν δηλώσουν την γνωστή "πιπίλα" περί του "ότι λέει το manual", παρακαλούνται να εξηγήσουν και σε μας τους "λαλημένους" ΓΙΑΤΙ στο ΙΔΙΟ μοντέλο την μια χρονιά ο κατασκευαστής συστήνει λάδια συγκεκριμένης μάρκας και τύπου 15W40 ενώ την αμέσως επόμενη συστήνει άλλη μάρκα και τύπου 20W60 )

Όπως ίσως έχουμε "πιάσει", ακόμη και το καλύτερο "βασικό" λάδι, χωρίς τα πρόσθετά του (και ΕΔΩ είναι όλα τα φράγκα Στέφανε ) θα έκανε μόνο για την ραπτομηχανή της μάνας μας (ή της γιαγιάς μας - για τους νεότερους...).

Το "τελικό" λάδι περιλαμβάνει ένα ΜΕΓΑΛΟ αριθμό πρόσθετων, που μπορεί να χωριστεί σε τέσσερις ομάδες (από πλευράς σκοπού):

α) Προστασία μεταλλικών επιφανειών από φθορά, σκουριά, διάβρωση κ.λ.π.

β) Προστασία της ζωής του ίδιου του λιπαντικού (lifetime).

γ) Βελτίωση των ορίων εφαρμογής του λιπαντικού (όπως τα πρόσθετα βελτίωσης του δείκτη ιξώδους που είπαμε...)

δ) Επίδραση στα φυσικά χαρακτηριστικά του λαδιού (π.χ. ταπείνωση του σημείου ροής).

Τα πρόσθετα μπορεί να αποτελούν από το 1 έως το 25% του όγκου του λαδιού (στα συνηθισμένα λιπαντικά) και μπορούν να φτάσουν μέχρι το 50% στα πολύ εξειδικευμένα.
(Τελικά πόσο "λάδι" έχει μέσα η συσκευασία του λίτρου που αγοράζουμε ?? )

Γελάμε, αλλά αν σκεφτούμε την διαφορά μεταξύ 2 λαδιών - ίδιου τύπου - όπου το ένα έχει πρόσθετα στο 5% του όγκου του και το άλλο στο 25%, προκύπτει μια ωραία διαφορά της τάξης των 200cc στο λίτρο. Αν βάζουμε σε κάθε αλλαγή 4 λίτρα λάδι, τότε μάλλον πρέπει να αποφασίσουμε αν έχουμε βάλει 200cc ή 800cc λιγότερο από αυτό που συνιστά ο κατασκευαστής της μηχανής !!!

Και για όσους δεν το κατάλαβαν ακόμη:
Το λάδι λιπαίνει και όχι τα πρόσθετα (τα οποία και αγαπούμε και εκτιμούμε, αλλά ΔΕΝ λιπαίνουν - πως να το κανουμε, γ@μωτ...).

Το καθένα πρόσθετο αποτελείται από μια ή πολλές χημικές ενώσεις.
Η δράση του εξαρτάται από το "βασικό" λάδι στο οποίο προστίθεται, αλλά και από τα άλλα πρόσθετα με τα οποία καλείται να συνυπάρξει.
Μπορεί ένα πρόσθετο να προσφέρει στην βελτίωση μιας ιδιότητας του λαδιού και συγχρόνως να καταστρέφει (ανταγωνίζεται) μιας άλλη ή περισσότερες. !!!

Και συνεχίζει περιγράφοντας διάφορα πρόσθετα... 

Ψάχνω να βρω και άλλο ένα άρθρο που έλεγε να μην προτιμάμε τα ημισυνθετικά απο τα φουλ... έχοντας σαν βάση αυτό που γράφεται πιο πανω, οτι οτιδήποτε συνθετικό έχει παραπανω απο 14% ορυκτέλειο το ονομάζουν ημισυνθετικό οπότε μπορεί να έχεις οποιαδήποτε αναλογία την οποία κανείς δεν την γράφει στα χαρακτηριστικά του λαδιού.
Τώρα αν ένα ημισυνθετικό λάδι είναι δοκιμασμένο χρόνια δεν νομίζω ότι έχεις να φοβηθείς. Εγώ πάλι για κανένα λόγο δεν θα έβαζα ημισυνθετικά 

Η αλλαγές από τύπο σε τύπο λαδιού έχουν να κάνουν με πρόσθετα τα οποία μπορεί να μην είναι συμβατά μεταξύ τους. Αυτό το μεταφράζω ότι πιθανότατα ισχύει και από αλλαγή μάρκα σε μάρκα λαδιού ασχέτως αν δεν αλλάζεις τύπο. Το σίγουρο είναι ότι πρέπει με κάθε αλλαγή σε τύπο ή μάρκα να αλλάξεις και το φίλτρο λαδιού μαζί που κρατάει αρκετό λάδι για να αποφύγεις τις μεγάλες μίξεις.

Τώρα αν έχεις την όρεξη και το χρήμα θα μπορούσες να κάνεις μία κοντινή αλλαγή στα λάδια, ώστε να πλυθεί ο κινητήρας απο τα παλιά και να τα αλλάξεις πριν απο οποιεσδήποτε αλλοιώσεις στα πρόσθετα κάνουν κάποια ζημιά. (Σαχλαμάρες και  υπερβολές χωρίς ιδιαίτερο νόημα)

έχει βάλει κανείς 5 40 στον Πήγασο να μας πει εντυπώσεις?

Στάλθηκε από το MAR-LX1A μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Λεω να βαλω 15/50 και είμαι ανάμεσα στα liqui moly street 15/50 που εβαζα σε ολα τα μηχανάκια μου και elf moto 4 road 15/50 που εβαλα τελευταία σε 1-2 μηχανάκια και μου άρεσαν. Κάνουν;; Άλλη πρόταση;;

silkolene

silkolene

Silicolene 15/50??

Νομίζω πως  σε αυτό το λαδάκι είσαι μια χαρά. 
Κι εγώ αυτό βάζω. Συνθετικό.  Βέβαια σε μοτερ Minarelli. Φαντάζομαι και στο δικό σου δεν θα υπάρχει πρόβλημα.
Πολύ καλά επίσης και τα Liqui Molly.    Tα έχω βάλει κι αυτά μία φορά και μπορώ να πω ότι δούλευαν λίγο καλύτερα από τα silcolene.
Ο μόνος λόγος που δεν τα ξαναβαλα ήταν γιατί έμαθα ότι παρασκευάζονται στην Τουρκία.

liqui molly? χμ...ποια ακριβως? θυμάσαι?

Στάλθηκε από το MAR-LX1A μου χρησιμοποιώντας Tapatalk